HANGİ BEN OLMALIYIM?

   Düşüncelerimizi ister istemez etrafımızdaki kişiler şekillendirir.Biz yaptığımızın doğru olduğunu bilsek bile ailemizden yada çevremizdekilerden bir onay yada övücü bir cümle bekleriz.HAYIR BEKLEMEM..! diyenlerin sayısı azdır...Yada bize 'hayır' der ama kendi içinde çelişkidedir.
   Şimdi kimileri pozitif düşünce,evrene gerçekleşmesi için pozitif cümleler söyle vb. gibi  davranışlarla yaklaşır olaya.Kimileri ise kadercidir;herşey olucağına varır onlar için.Kimileri mantıklıdır;Pollyanna olmaya gerek yoktur.Kimileri ise anlık yaşa düşüncesi içindedir;içinden ne geliyosa onu yap.
   İşte ben bu düşünceler arasında sıkışıp kalıyorum.Belkide konuya işime geldiği gibi yaklaşıyorum.Bazen pembe bir dünya görmek istiyorum kimi zaman ise mantıklı davranmam lazım diyorum...
   Şimdi ben mi DENGESİZİM..?İlla bir düşünceyimi benimsemem lazım ki...Bence duruma göre düşüncelerde değişir.Yıllar boyu aynı şeyi kim savunabilir ki..?
   Tamam karar verdim.Ben DENGESİZ FALAN DEĞİLİM..!Yoksa DENGESİZ MİYİM...?Yok yok yok DENGESİZ DEĞİLİM... =)
   

BÜYÜDÜM

   Aslında hep küçükken istediğim bişey vardı; BÜYÜMEK...Ne zaman ki büyüdüm bunun aslında zor birşey olduğunu anladım.Keşke yine oyuncaklarımı elimden aldıklarında ağlasam da oyuncaklarımı geri verseler.Yada tek derdim derste susmaya çalışmak olsa.Hatta annemin zorla giydirdiği kıyafetlere bile razıyım. =)
   Neden mi büyümek istemiyorum?Çünkü büyüyünce dertlerde büyüyormuş.Çünkü büyük olduğun için her şeyin üstesinden kendi başına gelmek zorundaymışsın...'E büyüdün artık..! ' gibi laflarda cabası.
   Ben filmlere kanmışım.Ordaki gibi başıma kötü bişey gelicek ama son dakika yırtıcaksın.Bir şekilde iyilik senden yana olucak.Yok ya ! Öyle değilmiş işte belki pek iç açıcı bir yazı değil ama ne yazıkki GERÇEKLER.
   Şimdi hakkım var mı?Tekrardan çocuk olmaya..?
   VAZGEÇTİM...BEN DAHA BÜYÜMESEM..!