Bence 'ANLAYAMAZSIN SEN BENİ !?! '

Neden? diye sorucak olursan eğer...Ben de anlıyamam ki kendimi.Nedensiz yere kararlılığım vardır bazı konular da yada bir o kadar hiç nedeni yokken gitmelerim. Çok'larda yaşarım ben hayatı; ya çok gülerim ya çok ağlarım...Ortasında bulamazın beni.Ya çok severim ya da nefret ederim.Doğru olan da bu değil midir? Ortası yoktur havanın,iyinin yada aşkın...Yani ya SİYAH'tır yada BEYAZ... Zaten en büyük BEŞİKTAŞ tır  :)  Gri de kim yaşarki hayatını? Yada çok normal kim geçirir ki zamanını...Hepimiz de var bi anormallik aslında, ya da benim çevremde yok normali :)Sen çok anormal olsan bile yine de ANLAYAMAZSIN SEN BENİ..! Çok sorma işte nedenini...Sanki herşeyi anlıyomuşsun gibi bu hayatta.Beni de anlama...Neden bu kadar mutlu olduğumu yada neden bu kadar inatçı olduğumu hatta bazen kendi fikirlerimde ne kadar ısrarcı olduğumu...Evet berbat bir huyum var kafama koyduğum olmalı ama bu huyumda bile bir tuhafım aslında; mesela çok kafama takarım yada çok uğraşırım istediğim herhangi birşey için ama kimi zaman olmasa bile kendiliğimden bir anda vazgeçerim yada sonuna kadar inadım inat giderim nedensiz...Eyvah iyice anlıyamadın ki şimdi sen beni :) Neyse boşver...Belki ben anlarım bir gün seni ... ;) 

BENİM DELİ DOSTLARIM..!

 Aman Dikkat..!
   Bu yazıyı GERÇEK dostlarıma yazıyorum.Yok yok daha yazar tarzında yazim :) Yazdığım bu metni dostluğu bilen dostlarıma ithaf ediyorum... hihoyttt :)

  

    
   Dostluk önemlidir.Hatta aileden sonra en önemlisidir.Her insanın hayatında gerçek dostuna, onlarla iyi ve kötü günlerini paylaşmaya ihtiyacı vardır...Bu durum insanın psikolojisine ve yalnızlığınada iyi gelir.
   Gerçek dost derken;bazen çok görüşmeye gerek yoktur.Bir mesajıyla moralin kötüyken bile seni güldürürler,sanki içlerine doğmuş gibi...Sırların ebediyete kalır.En ama en önemlisi dürüst olmaktır.Dostuna hatasını yada gerçeği açık açık söylemeli ki doğruyu bulabilsin...En önemli yazmışım ama diğer bir en önemli ise çıkarsız olmalı,karşılık beklemeden,hesap kitap yapılmadan..!
   Benim bu saydığım gibi olan bir sürü dostum varmış.İlk isimlerini yazıcaktım ama o kadar çok varki,kendi kendime mutlu oldum :)Helal olsun size... :) İyiki varsınız,iyiki benim dostlarımsınız...Aslında zor bir insanımdır,düşününce...
   
   Bikerem,
*Dengesizliğim söz konusudur.(Saat 6 da kahve içelim deyip saat 6 olunca hadi bize gelin dışarı çıkmayalım derim ki bu dengesizliklerimden en çok Yeliz çekmiştir canım benim sakince Taçmincim canım bi karar versen falan der :) )
*Bana yeterki anlatıcak bir konu verin... :) Anlatırımda anlatırım.Bu konu için tek tek isim veremeyeceğim herkesin bu konudan çekmişi vardır benden...Napiyim suskun bir insan değilim bıcır bıcırım işte da :)
*Bir espirimi yapıldı...Özellikle whats app konuşmalarımızda espirileri biraz fazla uzatırım hele hele konu beni sarmışsa her gün aynı espiriyi tekrar ederim :)
*Eğer suratını asık görmüşsem derdini anlatana kadar 'neyin var?,var bişey hadi söle?,....... olayı değil mi? ' vb. sorularımla illaki konuyu öğrenip o asık suratın mutlu olması lazımdır.
*Her ne kadar internet işinde olsamda whats app da yazılan mesajlara ertesi gün dönmüşlüğüm hatta unutup hiç dönmemişliğim vardır.Ama dostlarım alınmazlar(ki inşallah alınmıyolardır :) ) çünkü günde bir takı için kaç yüz insanla konuşuyorum,kafam dağılıyor geç oluyor,gerçekten unutuyorum 
*Her yerde resim çekme hastalığım vardır.Konuya hadi önce resim çekilelim diye girip sonra benim resmimi çeksene diye döndürürüm ki şu selfie moda olduğundan beri bu durum azaldı ama selfie doğal görünmüyor buna dikkat çekiyorum yani resmini çekelim derseniz hayır demem :)
*Cümlenin sonunda söyliceğim şeyi en başında söylerim ki bu cümleyi sonra çevirmeyi de başaramam durum iyice vahimleşir.Aaa sen kilo almışsın..ııı yok almamışsın ama geçen gördüğümde çok zayıftın...Tabi siyah giyinmiştin,aa siyah değilmiydi koyu renkti heralde ondan ama çok iyi gördüm seni vb. gibi :)
*Burcumdan olsa gerek inadım inattır ama aslında çoğu zamanda çabuk kandırılırım yeterki beni kandırmayı bilin...
*Tatlı krizlerim rejimdeki arkadaşlarım için hem onların rejimini bozmam adına kötü bir durum olsa gerek yada masadaki erkeklerin yuh daha demin yemek yedi üstüne birde bu pastamı nasıl bir boğaz ki...yok canım demeyin çoğunuz düşünüyor biliyorum ama tatlıyı seviyorum yapıcak birşey yok :)
*Üşenmem, ki bazen o günü evde pijama,internetten dizi izleme günü ilan edip dışarı çıkmaya hevesli olanlarında hevesini kırıp onları bile evde oturmaya ikna etmem oldukça başarılıdır. :)
*Hep ve her yerde yaz,kış hiç farketmez en üşüyen ben olurum ki en sıcak yeri kapıp esiyor mu burası derim ya da  gittiğim yerlerdeki şalların temizliğiyle alakası yok kesinlikle takıntı olarak kullanamamadan dolayı ufoları sonunda kadar açtırıp masadaki herkesin solaryuma girmesini sağlarım :)
*Genelde en kötüsü derler ki artık geç kalmamam için evin önüne gelmeden evin yokuşunda geldim diye yazarlar, bilirler nasılsa kapıda en az 5 dakika beklicekler.Bu durumu açıklamak istiyorum aslında hızlı hazırlanıyorum ama hep çıkarken 'aaa parfümü unuttum evin anahtarı nerde' falan cidden son dakika geliyor aklıma şaka gibi ama böyle :(
 vb...

  İşte ben de böyleyim...Amma çokmuş gıcık huylarım cidden yazarken farkettim ama kötü biri değilimdir yahu :( Yani bence kötü biri değilim :) Değilim :)

   Tüm dostlarıma tekrardan TEŞEKKÜR EDERİM...Beni ben olduğum için hayatınıza dahil ettiniz...Bu yazdığım huylarımı çektiniz ve pes edip hayatımdan çıkmadınız :) 
   Veee bana gerçek dost oldunuz ki bende sizin hayatınızdan çıkmadım :)



 

MUTLU YAŞAMAK ZOR DEĞİL Kİ !?!

    

   Hepimizin kendince sorunları var diyeceğim ama bu giriş çok klişe olucak! :) Ama öyle yok mu ?!?! Olmaz olur mu?,bana göre büyük sana göre küçük milyonlarca nedenimiz var üzülmek için.Ama milyonlarca nedenimiz de mutlu olmak için var.

    Aslında olaylara ne yönden bakmak istersen öyle gelişir ruh halinde...Yalan söylemeyeceğim size bende çok üzülürüm hatta zaman zaman günlük depresyonlara girerim,zaten her dakika mutlu olmak da iyi bir şey değil! Yani o kadar da değil :) Ama her zaman bilirim ki bir sürü güzel şey yaşıyorum bu hayatta.Kendimden daha kötü durumdaki insanları düşünürüm.Hiç ailesini tanımayan,hiç görmeyen,hiç aşık olmamış,hiç sevilmemiş yada hiç özgür olamamış.Bu saydıklarımı yaşıyanlar bile mutlu olabilirler.Çünkü onlarında beteri vardır aslında.

    Birde neye göre yada kime göre mutlu olmak var ? Kimisi kazandığı parayla,kimisi ailesiyle,kimisi aşkıyla,kimisi çocuğuyla ... Bir sürü örnek daha verilebilir.Ama biz hep kendi mutluluk anlayışımıza göre yargılarız insanları.'Fakir mi?Ay yazık..'Belki senden kat ve kat daha fakir ama senin yaşıyamıyacağın güzellikte bir hayatı,ailesi var.Sana göre mutluluk paraysa,ona görede sevgi...Ama dedim ya herkesin kendi isteğine göre mutlu olması lazım karşısındakine göre değil..! 

    Bir gün sabah kalktığımızda yaşadığımız en güzel şeyleri düşünelim.Bardağa boş yerinden değil de,dolu yerinden bakmayı deniyelim...Bazı şeyler yoksa hayatımızda bir nedeni vardır.Olmaması daha iyidir bazen.Kötü bir kardeş yerine tek çocuk olmak daha iyidir mesela. 

    Seçim bizim aslında..!Mutlu olmak istersek oluruz,ama kalkıp mutsuz olmak istersek işte bu düşünce bir kere aklımıza girerse beynimiz neden üstüne nedeni üretir bize...

     Ben derim ki, hayat kısa MUTLU OLUNNNN...MUTLU YAŞAYINNN...HAYAT SİZE GÜZEL OLSUNNN :) O zaman şimdi de bir gülücük :) :)